Medisch Pedicure
Voetenvrouw Karin
Ik ben Karin van der Waals, gediplomeerd medisch pedicure. Geboren in een Amsterdamse familie, en inmiddels de 50 gepasseerd. Mijn dagbesteding: vooral alles wat met voeten te maken heeft.
Mijn fascinatie met voeten begon ruim twintig jaar terug. Mijn zoon was destijds rond 14 jaar oud. Hij was een gewone puber; de meeste vragen van mijn kant werden afgewimpeld, en tijd samen was voltooid verleden tijd. Tot ik op een middag – gewoon, op de bank – voorstelde om even zijn teennagels te knippen. Tot mijn verbazing stemde hij in, met de woorden: ‘Als je maar niet in mijn tenen knipt!’
Op het moment dat ik begon met knippen, begon hij te kletsen; over school, wat hem bezig hield, wat zijn plannen waren. Het was geen zwaar of diepgaand gesprek, maar gewoon een beetje babbelen over ditjes en datjes. Vanaf die middag werd de nagelknipper mijn tool om van tijd tot tijd in contact te blijven met mijn puberzoon. Ik had mij toen niet kunnen voorstellen dat zijn nagels knippen hét zaadje plantte van mijn carrière als gediplomeerd medisch pedicure.
In die tijd werkte ik voornamelijk in technische beroepen, bij verschillende constructiebedrijven. Ik had de nodigde lasdiploma’s behaald, maar na vijf jaar lassen, stapte ik over naar een ijzerwarenwinkel in Amsterdam. Daaruit werd een klusbedrijfje geboren, en in de avonduren gaf ik kluslessen aan volwassenen. Heel iets anders dan pedicure; dat vak lag destijds nog onzichtbaar ver weg. De voeten kwamen pas weer op mijn pad in Peru…
Peru
Van 2006 tot 2009 werkte ik als vrijwilliger in Ayacucho, Peru. Voor twee Nederlandse stichtingen, Los Cachorros en Mama Alice, zette ik een timmerwerkplaats op voor straatkinderen.
Nadat ik een tijdje het vertrouwen van de kinderen had gewonnen, ging ik hun voeten verzorgen, om een gesprekje los te krijgen. Ik gaf ze voetbaden, knipte hun teennagels en masseerde hun voeten met geurende olie. Naast mijn werk in de timmerwerkplaats, ging ik om de zondag naar een weeshuis in het dorp Tambo, waar ik ook de voetjes en handjes van de weeskinderen verzorgde.
In de timmerwerkplaats werkte ik samen met een Peruaanse timmerleraar, Manuel Chavez. Omdat hij wist dat ik de voeten van de kinderen verzorgde, leerde hij mij, naast veel Peruaanse kennis op timmergebied, alles over kruidenvoetbaden. De kruidenkennis had hij van zijn grootvader geleerd. In de pauze hadden we het, behalve over hout, altijd over het leven in Nederland – én over kruiden.
Die periode in Peru is zo’n bijzondere periode in mijn leven geweest, dat ik er een boek over heb geschreven: ‘Cappuccino met karakter’. Het is inmiddels in 3e druk verschenen en te koop of te bestellen bij de boekhandel, bij uitgeverij Elikser of bij Bol.com Een gesigneerd exemplaar is uiteraard te koop in mijn praktijk. Leuk idee als cadeautip!
Na Peru belandde ik in Portugal. Mijn langgekoesterde wens om ooit nog eens in een bus te wonen, kwam uit: al snel liep ik tegen een prachtige oude blauwe Volkswagen LT 28 D uit 1980 aan, precies wat ik zocht! Daarnaast vond ik ook nog een fantastische Portugese hond, die precies bij de bus paste! Ik noemde de bus Cigana Azul, ‘blauwe zigeunerin’ in het Portugees, en de hond noemde ik Teuntje.
Binnen no-time had ik de oude bus omgetoverd tot een supergezellig huisje. Een soort zolderkamer op wielen. In de zomer reed ik naar Nederland en rond september keerde ik weer terug naar de Algarve, met Teuntje aan mijn zijde.
Van Portugal terug naar Nederland
Ik had de benodigde kruiden geplukt – rozemarijn, salie en lavendel – en de geurende mix gekookt in een oude mosselpan. Op een bordje schreef ik Pedicure, en gespannen wachtte ik op de eerste klant… Ik gaf mij uit voor een pedicure… wat ik natuurlijk nog helemaal niet was…
Mijn zoon kwam bij mij op bezoek. Hij liep langs mijn bus en ik zei: ‘Ga even zitten en speel even een klant.’ Dát werkte! De een na de ander kwam kijken en informeren wat ik aan het doen was. Mijn zoon zat ondanks alle commotie rustig op mijn campingstoel met zijn voeten in een kruidenvoetbad.
Al snel kwamen de voeten van de vissersmannen uit Fuseta in het voetbad terecht, en daarna barstte het los in de Algarve. Ze wilden allemaal een kruidenvoetbad met pedicure proberen. Ik werd algauw de Voetenvrouw van de Algarve genoemd!
Ruilproject
De voetbaden waren voornamelijk een ruilproject; ik heb geruild om te douchen, om mijn kleding te wassen, om mijn bus te laten repareren en om gratis op campingplaatsen te staan. Mijn haren werden geknipt en om makkelijker in mijn bus te stappen, timmerde iemand een trapje.
Er woont een zeer divers pluimage aan spirituele buitenlanders in de Algarve, die graag hun kunsten tonen in cursussen en workshops. In ruil voor een kruidenvoetbad liep ik over hete kolen, legde ik bijna het loodje in een zweethut en zijn al mijn spieren gemasseerd.
Na verloop van tijd had ik mijn vaste stekkies; als ik kwam aanrijden met mijn blauwe bus, deden mensen spontaan hun schoenen al uit…
Terug in Nederland
In april 2017 keerde ik terug in Nederland. In september dat jaar begon ik met een opleiding pedicure en inmiddels ben ik sinds oktober 2019 gediplomeerd
medisch pedicure. Ik startte in een praktijk in Almere, waar ik vier jaar met veel plezier heb gewerkt.
Inmiddels heb ik een ruime, lichte praktijk aan huis op de Laagte Kadijk 36 in Amsterdam-Centrum. De praktijkruimte is dezelfde kamer waar ik ooit begon
met het knippen van de teennagels van mijn destijds 14-jarige puberzoon. Zo kan het dus lopen!
Helaas is de praktijk niet geschikt voor mensen in een rolstoel of die zeer slecht ter been zijn, want mijn praktijk aan huis is op de 3e etage; zonder lift.
Voor een afspraak kan je mij bellen, mailen of, bij voorkeur, whatsappen.
Helaas neem ik geen nieuwe cliënten meer aan. Ik stuur je door naar: www.provoet.nl om een geschikte medisch pedicure te vinden.
info@voetenvrouwkarin.nl
Laagte kadijk 36
1018BB Amsterdam
06 36 27 87 29